Aan de hoge kant van de breuk, de horst, laat de ondergrond moeilijk water door. Hierdoor hoopt het water zich op en wordt de grond nat aan de oppervlakte. Aan de lage kant, de slenk, staat het water juist laag omdat het daar wel dieper de grond in kan stromen. De watermolen in het riviertje de Vlier, die al heel lang bestaat, maakt slim gebruik van dit hoogteverschil. Door de Peelrandbreuk stroomt er voortdurend water van hoog naar laag, waardoor het rad altijd draait. Vroeger werd de molen gebruikt om graan te malen. Weet jij hoe je kunt zien dat er veel ijzer in het water zit?